Een NIEUW LAND aan ZEE

15 januari 2017 - Wellington, Nieuw-Zeeland

Nieuw jaar, nieuwe maand, nieuwe blog, nieuw land dacht ik zo! Dus ik zit in Nieuw-Zeeland!! (Woh nieuw wordt echt een raar woord zo). 
Maar voor ik hier beland ben is er veel gebeurd.

Mijn fundraisingjob.. Wat ik eigenlijk liever een beetje vergeet. Het was zwaar, zelfs zwaarder dan chili's plukken denk ik. Ik stond op straat van 9 tot 5, 5 dagen in de week, pal in de zon. Ik probeerde mensen te stoppen met een grote lach en een zinnetje zoals; 'Ah you are a legend, you brought me coffee!' of 'Omg girl, I love your shoes, where did you get them?' (Ik hield op dat moment ineens van alle schoenen). De gezichten die je dan meestal terug krijgt kon ik niet vaak zien omdat ze je totaal negeren. Ik snap ze wel, ik doe dat ook wel denk ik. Maar toen ik zelf degene was die op straat probeerde donors te krijgen dacht ik alleen maar van, zeg op z'n minst 'Hello' en je maakt mijn hele dag al goed. Ik hoef niet eens met je te praten, maar doe niet alsof ik er niet sta.. Ik heb de raarste manieren gezien hoe mensen mij probeerden te ontwijken: ineens gaan bellen en als ze voorbij mij zijn de telefoon weer weg stoppen, aan de andere kant van de straat gaan lopen, niet aankijken, alles! 
Ik heb het 3 weken gedaan wonderbaarlijk. En 3 prachtig donors binnengesleept (het streven was 8 per week oeps..). 

Tijdens mijn baantje woonde ik nog bij Jac en heb ik gechilld in de weekenden. Het hoogtepunt was mijn concertontgroening: Coldplay!! Samen met Nienke en Bart last minute de avond ervoor een ticket geboekt en het was de beste beslissing ooit! 

Een beetje een onverwachte wending is dat ik daarna terug ben gegaan naar Nederland. Mams zus, mijn lieve tante is helaas overleden. Een zware week, maar ik was zo blij dat ik thuis was. 

Het was even heel moeilijk om de knop weer om te zetten, want ik zou weer terug naar Australië, nog voor de kerst. Een dubbel gevoel, maar once in a lifetime. Het voelde gelukkig weer als thuis komen daar. Ik heb een heerlijke zomerse kerst gehad in Aussie style bij de familie van de vriendin van Jacob (ingewikkeld haha). 

Na de kerst ben ik met mijn twee Deutsche girls (daar ontkom je helaas niet aan) gaan toeren richting Sydney! First stop was Byron Bay. Ik weet niet wat het is met jongens in Byron Bay maar volgens mij worden ze daar gekozen op hun uiterlijk of ze daar mogen wonen of niet, halleluja! 
Gechilld en een coastal walk gedaan, helemaal perfect.
Second stop was Nimbin, hét hippieplaatsje van Australië. Daar heb ik wel de beste nacht gehad tijdens dit tripje. We waren naar een slaapplaats aan het zoeken op een oprit. Tot er een vrouw de oprit op moest en vroeg wat wij daar deden. Even ons verhaal gehouden en haar antwoord was; 'Follow me'. We kwamen in een super groot gebied tussen de bergen met af een toe een huis, een community. We parkeerden bij een stuk land waar een oude caravan stond. Daar mochten we de auto zetten en zij zou Kevin inlichten. Kevin bleek een ultieme hipster met dreadlocks, tattoos en wiet wonend in die caravan. Weer de beste verhalen gehoord en zijn interessante leven ontdekt. 
Volgende dag naar Emerald Beach gegaan en geslapen in Nelson Bay. (Super illegaal langs de weg met z'n 3en in 1 auto, maar overleefd!) 
Door naar de Sand dunes! Het was alsof ik in Egypte was tussen alle dromedarissen en het zand, heeel bizar! 
En uiteindelijk Sydney, waar ik met An & An gechilld heb en ook oud en nieuw gevierd heb. Ik had nooit gedacht dat ik zelf om 6 uur 's ochtend's in een rij zou staan om de beste plek te hebben, maar ik heb het gedaan en we hadden A1 locatie!! Het vuurwerk was GE WEL DIG, ik zou willen zeggen; je had erbij moeten zijn.. 

En nu zit ik in Nieuw-Zeeland! Samen met Hella ben ik begonnen op het Noordereiland. Het is niet volgens plan gelopen, maar beter dan het plan!! Begonnen in Auckland. Toen de bus naar Coromandel, een prachtig dorpje. Daar gelift naar Rotorua wat een 4 uur durende rit was. We hebben 10 minuten gewacht en we werden opgepickt door Dad + Hugo + Charlie (de zoontjes). 
Vanaf Rotorua zijn we naar de glowworms gegaan, waar je allemaal kleine groene lichtpuntjes ziet aan de binnenkant van een cave, heel gaaf. Door naar een geothermisch gebied met geisers en mudpools. 
De volgende hitckhike was naar Taupo en we hebben het in 2 lifts gedaan waar we bij bijde  27 seconden op hebben moeten wachten (ik overdrijf serieus niet). Vanaf daar de Tongariro Alphine Crossing, een 6 uur durende hike van 19,4 km, gedaan. Ik ben echt wel trots op mezelf. Geslapen in Napier en de volgende dag binnen 3 liften (gem. wachttijd 5 minuut) naar Wellington gereden waar ik nu zit. Hier ben ik weer aan het couchsurfen en ik weet tot nu toe dat ik bij de beste kok ever slaap en een kingsize bed heb toegekregen! 
Ik vermaak me hier in NZ wel even!

2 Reacties

  1. Aad en Tonia:
    14 januari 2017
    Dag lieve Noor,
    Wat heerlijk om weer zo'n enthousiast verhaal te lezen!
    Je bent een lieve dappere schat en we zijn trots op je!!
    En als ik iets persoonlijks aan je kwijt wil stuur ik je gewoon een mail op persoonlijke titel!
    Heb het fijn en goed!
    We zitten hier in een sneeuwbui, ruilen?
    Aad en Tonia uit Naarden
  2. Ton en Meta:
    15 januari 2017
    Hallo Lieve Noor.
    Bedankt voor weer een bericht van jou , en fijn om te lezen , dat jij nu in N.Z bent .
    vonden het fijn, ondanks de omstandigheden, dat wij jou tussentijd nog hebben gezien.
    ook hebben wij genoten van de wedstrijd van Gijs in Heerenveen.
    De sneeuw is van daag hier redelijk blijven liggen ,
    en vanmorgen met Marjolein en Michiel een wandeling gemaakt .
    Wat en verschil met het weer bij jou en bij ons.
    Noor blijf genieten van jouw avontuur , en van de verhalen .
    Liefs en een knuffel van ons beiden .uit Deventer.